„Tkwi we mnie coś takiego, co sprawia, że nie interesuje mnie gra o małe stawki. Dla mnie liczy się jedynie "naj". To mnie bierze naprawdę.”

Te słowa Jerzego Kukuczki z pewnością pokazują dlaczego stał się największą postacią himalaizmu, zdobywcą „Korony Ziemi”, ikoną sportów wspinaczkowych oraz inspiratorem wielu kolejnych pokoleń.

Jerzy Kukuczka urodził się w Katowicach 24 marca 1948r. i z tym miastem związany był całe życie, choć dużo czasu spędzał w Istebnej skąd wywodzili się jego rodzice, a chyba jeszcze więcej czasu spędzał w Tatrach, Alpach i Himalajach. To jego prawdziwa pasja i jego prawdziwy, pionowy świat.

Choć w szkole średniej trenował podnoszenie ciężarów, to moment gdy – jak sam pisał o sobie – po raz pierwszy dotknął skały całkowicie zmienił jego życie. Szybko przechodził kolejne etapy wspinaczkowej kariery, od taternictwa przez Alpy po pierwszą wyprawę w najwyższe góry świata w niespełna 10 lat.

Pierwsza wyprawa w Himalajach nie była udana, lecz Jerzy Kukuczka ani wtedy, ani na żadnym kolejnym etapie się nie poddawał. Nie słuchał opinii mówiących, że nie nadaje się w wysokie góry z powodu ograniczeń organizmu i już wkrótce zdobył czternaście ośmiotysięczników – w większości nowymi drogami, nowymi sposobami, bez wspomagania tlenem lub w zimie.

„Samo gonienie po wielkich górach drogami normalnymi tylko po to, żeby je „zaliczyć”, nie bawi mnie. Fascynuje mnie natomiast pomysł czternastu nowych dróg na czternaście ośmiotysięczników. Realizuję go zapamiętale. Nową drogą albo zimą, kiedy jeszcze nikt tam o tej porze roku nie był. To jest stawka warta świeczki. Naprawdę wielka gra.”

W ciągu ośmiu lat zdobył Koronę Himalajów, w tym dwa jednej zimy, a sześć z nich w niespełna dwa lata. Na trzech ośmiotysięcznikach znalazł się jako pierwszy człowiek, który wspinał się tam w trudnych warunkach zimowych. Wytyczył jedenaście nowych dróg wejścia na ośmiotysięczniki.

Za swoje niebywałe sportowe osiągnięcia został uhonorowany srebrnym Orderem Olimpijskim. Jest patronem wielu szkół oraz instytucji, w tym przede wszystkim Akademii Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach.

Dzięki swojej niezłomności, waleczności oraz charakterowi prawdziwego sportowca stał się prawdziwym symbolem himalaizmu, wspinaczki oraz całego sportu.

Zginął  24 października 1989 roku podczas wyprawy na Lhotse na wysokości 8300 metrów.
Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

„Nigdy nie umiałem pogodzić się z tym, żeby wracać z niczym. Zawsze próbowałem jeszcze raz. Czasem nawet wbrew logice, ale zgodnie z jakimś wewnętrznym przekonaniem.”